#64 Recenzja "Papierowe Miasta"

Hej !

Tak jak obiecałam dzisiaj zrecenzuje Wam "Papierowe miasta" Johna Greena. Jego książki mają to do siebie, że kto przeczytał choć jedną, ten przeczytał je wszystkie. To już moja 5 jego książka, brakuje mi jeszcze "Will Grayson, Will Grayson".  Mam nadzieję, że wkrótce uda mi się ja kupić ;) 
Przechodząc do tematu : "Papierowe miasta" to powieść o tajemnicy, sekrecie i o dziewczynie, która nie chciała dorosnąć, przynajmniej nie w taki rzeczywisty sposób. 
Skąd nazwa "Papierowe miasta"? Bo o papierowych ludziach jest ta książka. Ludziach, którzy istnieją tylko w naszych wyobrażeniach tak jak papierowe miasta, czyli fikcyjne miejscowości. Ludzie których uważamy za inne osoby. Taka postacią jest Margo .

Quentin (Q) od dawna żyje swoją miłością do Margo. Kiedyś jako dzieciaki spędzali ze sobą każda wolna chwilę, przezywali najrozmaitsze przygody. Dzisiaj może omijać ja na szkolnych korytarzach, a ona i tak po sobie nie da poznać, że to zauważa. Kilkanaście dni przed zakończeniem szkoły Margo prosi Quentina o pomoc w wypełnieniu jedenastu zadań. Chłopak, choć niechętnie, zgadza się towarzyszyć dziewczynie w szalonej, nocnej eskapadzie. Nie wie, że chwile spędzone z jego dawna przyjaciółka zmienią jego podejście do życia. Następnego dnia Margo nie pojawia się w szkole i w kolejne również nie. Q postanawia odnaleźć dziewczynę i zaczyna od wskazówek, które ona specjalnie dla niego zostawiła. Z pomocą dwójki najlepszych kumpli - Radara i Bena - Q dotrze do prawdy o miejscu pobytu, o samej Margo i co najważniejsze o sobie samym .  Pokona tysiące kilometrów i przekona się na własnej skórze, że ludzie nie są tymi, za którymi ich uważamy. 

*okładka filmowa

Po raz kolejny John Green próbuje w swojej książce przekazać nastoletnim czytelnikom pełne wartości. Każda opowiedziana przez niego historia ma skłaniać do przemyśleń.
Po przeczytaniu mam raczej pozytywne uczucia. Green pisze bardzo przystępnie i książkę wręcz pochłania sie z wielka przyjemnością. Książka jest pełna humoru, ale tez zmusza do przemyśleń. Z wielką przyjemnością spędziłam czas przy lekturze i zauroczyła mnie ona od początku aż po ostatnia kartkę.

Pozdrawiam

/Victoria